Het is eind november; er staat een pittige zuidwester, de temperatuur haalt met moeite de vier graden en de regen komt met bakken uit de lucht vallen. Hondenweer dus. Toch is het dringen op het havenhoofd, de gul is gearriveerd! Jonge kabeljauw wordt in de volksmond gul genoemd. Niemand weet echter precies waar de grens tussen kabeljauw en gul ligt. Soms lees je wel eens dat deze 60 cm zou
Sportvissers zijn als geen ander in staat vissoorten te herkennen. Toch gaat het bij platvis wel eens een keertje mis. Een lekker dagje strand of wad met als resultaat 15 schollen, is 10 tegen één een lekker dagje met 10 botten. Veel zeehengelaars hebben de neiging om een platvis met rode vlekken voor schol uit te maken. Bot heeft echter op de bovenzijde ook vaak roodachtige vlekken. Hoewel deze
De eerste warme en zonnige dagen in mei zijn voor de meeste zeevissers aanleiding om in de auto te springen, vol gas naar pier of strekdam te rijden en zo snel mogelijk een dobber voorzien van een stripje verse makreel te lanceren. Zouden ze er al zijn? Meestal wel, want de eerste gepen verschijnen met een beetje geluk al in april langs onze kust. Ingooien, wachten en vaak volgt na een
Een prachtige dag in januari op de Zuidpier bij IJmuiden. Er staat een zwak windje uit het oosten, het vriest net een graadje en de zon schijnt volop. De pier ziet werkelijk zwart van de hengelaars. Al snel wordt de reden van deze drukte duidelijk: de schar is volop aanwezig! Aan de vangsten is te zien dat schar een echte scholenvis is, bijna iedereen vangt vis en regelmatig zijn de drie haken
Een vers gevangen en in olie gebakken schar is voor veel bewoners van de kuststreek het lekkerste wat de zee zo ongeveer te bieden heeft. Toch geldt voor het overgrote deel van visetend Nederland dat het water ze pas in de mond begint te lopen wanneer ze aan tong denken. Iedereen -ook degene die niet vist- heeft wel eens een overheerlijke gebakken tong en een tongrolletje geproefd. Het is dan ook
'Was het wat?', zomaar een vraag aan een zeevisser op een parkeerplaats bij Den Oever. 'Niks bijzonders, slechts een stuk of 10 botten', is het antwoord. Toch wel met enige trots laat de hengelaar de grootste exemplaren zien. Onmiskenbaar bot: een wat langwerpige platvis met een groenbruine rug, een rij duidelijk voelbare knobbeltjes langs de zijlijn en hier en daar wat roestbruine vlekken
